به گزارش مشرق، پروژه عبور از فرهاد مجیدی به بدترین شکل ممکن آغاز شد و البته همچنان ادامه دارد. این که باشگاه استقلال بخواهد برای فصل آینده با مربی غیر از مجیدی ادامه دهد اختیار خودش است و قضاوت در مورد درستی یا نادرستی این تصمیم در اینجا محل بحث نیست اما سوال ما نحوه اجرای این پروژه است که به نظر بسیار بد و ضعیف در حال اجرا شدن است و تبعات بسیاری برای استقلال به همراه داشته است.

استقلال در آستانه فینال جام حذفی و در یک قدمی کسب این جام و سهمیه مستقیم آسیا قرار دارد اما آنقدر که بزرگان فعلی این باشگاه با دست خود تیشه به ریشه شان می‌زنند،دیگر نیازی به دشمن ندارند.در خصوص اتفاقات اخیر این باشگاه و جدال لفظی روز گذشته میان فرهاد مجیدی و احمد سعادتمند، نکاتی مورد بحث قرار دارد که در ادامه به آنها می‌پردازیم:

1- رسانه ای شدن سفر به ایتالیا بدترین اتفاق ممکن بود. اگر این کار بر اساس برخی شایعات، تعمدی بوده که خودزنی بزرگی محسوب می‌شود و سرآغاز همه دردسرها؛ اگر هم غیر عمد بوده که نشان دهنده نامحرم بودن برخی افراد نزدیک به مدیرعامل دارد.

2- قطعا اگر فرهاد مجیدی هر نوع اعتراض خود را به پس از فینال موکول می‌کرد و آرامش تیمش حفظ می‌شد بهتر بود اما او پیروزی در دربی را بهترین فرصت دانست و از این فرصت برای استعفای اینستاگرامی و البته مصاحبه بعدی بهره برد زیرا او به خوبی می‌داند هیچ تضمینی برای قطعیت برد مقابل تراکتورسازی وجود ندارد.

بیشتر بخوانید:

پاداش ۳۰۰ میلیونی برای مجیدی درصورت قهرمانی استقلال

3- همه چیز تا قبل از جلسه هیات مدیره روز دوشنبه آرام و به آتشی زیر خاکستر تبدیل شد تا این که سعادتمند پس از پایان جلسه هیات مدیره رو به خبرنگاران گفت:اگر احتمالا یک در صد در جام حذفی و آسیا نتیجه خوبی نگیریم قطعا روی گزینه‌های دیگر فکر می‌کنیم. باید از مدیرعامل باشگاه استقلال پرسید دلیل گفتن چنین جمله ای در آستانه فینال جام حذفی چیست؟ چرا در شرایطی که همه چیز آرام شده و مجیدی هم به تمرینات بازگشته باید چنین مصاحبه ای انجام شود؟

بعد از گفتن این جمله بود که فرهاد مجیدی هم شمشیر را از روبست و سعادتمند را به انتقاد گرفت تا این که مدیرعامل هم  پاسخ وی را داد و ادعا کرد: مجیدی می خواهد برود؟ هرطور صلاح است! اگر مدیرعامل باشگاه استقلال پس از جلسه روز گذشته هیات مدیره مانند خیلی از جلسات دیگر سکوت می‌کرد چه اتفاقی می افتاد؟ جالب این که مدیرعامل باشگاه استقلال پس از برنامه شب گذشته فوتبال برتر هم سکوت نکرد و در صفحه اینستاگرامش نوشت:توطئه های دیگران هرگز تو را شکست نخواهد داد، تا او هم این جدال را به این شکل ادامه دهد. روالی که مجیدی و سعادتمند در پیش گرفته اند و نتیجه ای جز حاشیه سازی و تلخ کامی هوادار ندارد.

4- گویا مدیرعامل باشگاه استقلال علاقه و اعتقادی به سکوت ندارد و چه در فضای رسمی و چه مجازی همواره به بیان منویات درونی‌اش دارد، علاقه‌ای که حداقل در 24 ساعت اخیر حاشیه های بسیاری ساخته، آن هم در آستانه فینال جام حذفی. اما سوال بزرگتر این که این که با رفتن مجیدی پس از فینال جام حذفی، این باشگاه با کدام سرمربی می‌خواهد در لیگ قهرمانان آسیا حضور پیدا کند؟

5- نکته پایانی این که چرا اعضای هیات مدیره مدیرعامل و سرمربی را به سکوت دعوت نمی‌کنند؟ اگر هیات مدیره در چنین روزهایی فقط نظاره‌گر بوده، سیاسی کاری کند یا خنثی باشد، پس حضورش چه مفهومی دارد؟ معاون ارتباطات باشگاه مگر نباید در چنین روزهایی خودی نشان دهد؟ در دوران مدیرعاملی واعظ آشتیانی هم استقلال شرایط به نسبت مشابهی داشت و در پایان فصل با امیر قلعه‌نویی قطع همکاری شد اما این جدایی نه تنها پس از قهرمانی انجام شد، بلکه هرگز خبری از این همه مصاحبه و جنجال هم نبود.

این که استراماچونی برای فصل آینده بیاید و یا نیاید، نمی‌تواند هیچ گونه توجیهی برای اتفاقات اخیر در استقلال باشد، اتفاقاتی که منشا همه آنها هم درونی است و حاشیه هایی خود ساخته و نه از بیرون.  شاید اگر مدیرعامل و در ادامه آن سرمربی استقلال چند روزی سکوت می‌کردند و منفعت جمعی را در نظر می‌گرفتند، اوضاع امروز استقلال کمی بهتر بود.